Από τότε που ήρθαν οι πρώτοι τουρίστες στην Κάρπαθο αλλά ειδικότερα από τότε που προσγειώθηκε το πρώτο «τσάρτερ» αεροπλάνο την δεκαετία του ΄80 έχουν περάσει αρκετά χρόνια αφενός και έχουν αλλάξει πολλά πράγματα και καταστάσεις αφετέρου.
Ο τουρισμός και ειδικά ο καλοκαιρινός τουρισμός έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας και η Κάρπαθος από ένα μικρό κτηνοτροφικό και γεωργικό νησί μετατράπηκε σε τόπο προορισμού αρκετών χιλιάδων Ευρωπαίων Ασιατών και Αμερικάνων τουριστών.
Αυτό που πάντοτε προβαλλόταν ήταν οι όμορφες και καθαρές παραλίες, η ντόπια παράδοση, η ησυχία, η φιλοξενία και ίσως οι τοπικές σπεσιαλιτέ. Η Κάρπαθος δεν έχει να δείξει δυνατά αρχαιολογικά μέρη, τα μουσεία είναι ελάχιστα και όλα λαογραφικά (εξαίρεση αποτελεί στις Πυλές το Αγροτικό μουσείο που φτιάχτηκε πρόσφατα).
Η Όλυμπος από μόνη της έχει χαρακτηριστεί σαν ζωντανό λαογραφικό μουσείο αλλά φτάνουν άραγε όλα αυτά για να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες αν λάβουμε υπ όψιν την δύσκολη οικονομική συγκυρία την οποία διανύουμε;
Μήπως θα πρέπει να ξεφύγουμε λίγο από δίπτυχο ήλιος- θάλασσα και να σκεφτούμε πως θα μπορούσε η Κάρπαθος να αναπτυχθεί παράλληλα με τον τουρισμό;
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αξιόλογες προσπάθειες για την ανάπτυξη του καλοκαιρινού τουρισμού πέρα από τις όμορφες παραλίες και τον καυτό ήλιο. Τι εννοώ με αυτό; Την εκμετάλλευση του ανέμου που υπάρχει σε ορισμένες παραλίες του νησιού μας, για να επιδώσουμε στα θαλάσσια σπορ που το αφορούν. Πχ wind surfing
Το γεγονός αυτό, προκάλεσε το ενδιαφέρον πολλών τουριστών που σκοπό είχαν να κάνουν το αγαπημένο τους άθλημα στον τόπο των διακοπών τους. Είναι αξιέπαινη αυτή η προσπάθεια με τα διάφορα πρωταθλήματα που γίνονται κάθε χρόνο στην περιοχή του αεροδρομίου με συμμετοχή ξένων αλλά και ντόπιων.
Θεωρώ ότι οι τοπικοί φορείς πρέπει να βοηθήσουν περισσότερο προς αυτήν την κατεύθυνση και να γίνονται περισσότερα φεστιβάλ και ενέργειες στην περιοχή δεδομένου ότι έχει φέρει μεγάλη ανάπτυξη στον Αφιάρτη όπου πραγματοποιούνται.
Ένα άλλο είδος τουρισμού που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε είναι ο περιπατητικός. Ήδη τα πρώτα βήματα έγιναν από τις αρχές και έχουν τοποθετηθεί στο νησί τα κόκκινα ταμπελάκια που δείχνουν προορισμούς για περιπάτους, μονοπάτια και αποστάσεις.
Παρ όλο που όπως προείπα το πρώτο βήμα έχει γίνει για τον περιπατητικό τουρισμό δεν έχει γίνει και η κατάλληλη εκμετάλλευση και διαφήμιση αυτού του είδους τουρισμού.
Δεν ξέρω αν έχει γίνει κάποια επίσημη μελέτη πάνω σε αυτό το θέμα αλλά από συζητήσεις με Καρπάθιους αλλά και από προσωπική παρατήρηση δεν είναι παρά ελάχιστοι οι τουρίστες που έρχονται για περίπατο και για να εξερευνήσουν την πλούσια χλωρίδα και πανίδα του νησιού μας.
Αναμφισβήτητα, όλοι θα συμφωνήσουμε ότι όταν το καλοκαίρι τελειώνει βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή ερημιά στο νησί. Λιγοστοί κάτοικοι που παλεύουν με όσα μέσα διαθέτουν. Τα περισσότερα μαγαζιά κλείνουν και οι δρόμοι ερημώνουν. Η οικονομία της Καρπάθου κάθε χειμώνα δοκιμάζεται….!!!
Σ αυτό το σημείο θα ήθελα να υποστηρίξω ότι είναι μεγάλο λάθος των τοπικών αρχών αλλά και των κατοίκων ειδικότερα οι οποίοι δεν έκαναν και δεν προσπαθούν να κάνουν κάποια ενέργεια ώστε να αναπτύξουν τον χειμερινό τουρισμό.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το νησί θα πρέπει να πέφτει σε «χειμερία νάρκη» τον χειμώνα και να περιμένει «ανάσταση» μόνο το καλοκαίρι, την στιγμή που έχει όλες τις προδιαγραφές να αναπτύξει και άλλα εξίσου ενδιαφέροντα είδη τουρισμού.
Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η περίπτωση του αγροτοτουρισμού. Την τακτική αυτή δοκίμασαν η Κρήτη αλλά και άλλες περιοχές στην Ελλάδα και το εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία.
Τι είναι όμως ο αγροτοτουρισμός; Και πως θα αναπτυχθεί; Θα πρέπει να χτιστούν η να μετατραπούν ήδη υπάρχοντα ξενοδοχεία με τοπικές καλλιέργειες με δέντρα με φυτά και με ζώα. Με λίγα λόγια ό,τι έκανε ένας αγρότης.
Οι τουρίστες που θα έρχονται θα συμμετέχουν σε αυτές τις εργασίες και θα αγοράζουν τα αγνά υλικά που θα παράγουν οι ίδιοι και θα τα παίρνουν στις χώρες τους, έχοντας παράλληλα αποκομίσει, μια σημαντική εμπειρία από την αγροτική ζωή.
Τέτοια παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι το «πάτημα των σταφυλιών» και η δημιουργία κρασιού ή το μάζεμα των ελιών και η δημιουργία λαδιού, το ζύμωμα Καρπάθικου ψωμιού και άλλων εδεσμάτων σε παραδοσιακούς φούρνους κ.ο.κ.
Τέλος, ένα ακόμα είδος τουρισμού που θα μπορούσε να ευδοκιμήσει στην Κάρπαθο θα ήταν ο συνεδριακός-εκθεσιακός τουρισμός. Θα μπορούσαν οι διάφοροι φορείς του νησιού σε συνεργασία με την Ρόδο ή και με την Αθήνα να διοργανώνουν σεμινάρια, ημερίδες, εκθέσεις κ.α ώστε να προσελκύσουν το ενδιαφέρον από ανθρώπους στα διπλανά νησιά ή και από την πρωτεύουσα που θα το θεωρούσαν μια όμορφη εξόρμηση σε ένα νησί ενώ παράλληλα θα είχε και επιμορφωτικό χαρακτήρα.
Πέρα όμως από τις νέες δραστηριότητες που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε δεν θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι ο τουρισμός είναι μονόδρομος για το νησί μας. Παίζει ένα μεγάλο ρόλο στην ζωή μας ναι, αλλά θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και άλλες δράσεις προς τον πλουτισμό και την ζωντάνια του νησιού μας.
Χρόνια τώρα ακούμε από διάφορους παράγοντες του νησιού η δημιουργία ενός τμήματος πανεπιστημίου ή Τεχνολογικού ιδρύματος στο νησί μας. Υποθέτω ότι ο λόγος που δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί κάτι τέτοιο είναι γραφειοκρατικός. Αλλιώς δεν θα μπορούσα να καταλάβω γιατί καθυστερείται μια τόσο σημαντική ενέργεια για τον τόπο μας.
Από την στιγμή που και άλλες πόλεις της Ελλάδας δοκίμασαν αυτήν την ιδέα και είχαν μεγάλη ανάπτυξη και επιτυχία. Παράδειγμα η Κοζάνη η Ηγουμενίτσα και η Λάρισα με το ΤΕΙ Ηπείρου η Κομοτηνή με την νομική σχολή η Τρίπολη με το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ακόμα και νησιά όπως η Χίος και η Μυτιλήνη με το πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Φανταστείτε αλλά 100 ή και παραπάνω άτομα παραγωγικής ηλικίας, νέα, δραστήρια να εγκατασταθούν στο νησί μας. Καθένας από αυτούς θα φέρει την οικογένεια του τους φίλους του και θα γίνει ένα νησί πολύ πιο γνωστό απ ότι είναι μέχρι τώρα η Κάρπαθος.
Τα μαγαζιά θα δούλευαν περισσότερο, θα άνοιγαν καινούρια και αυτά που υπάρχουν το καλοκαίρι δεν θα ήταν απαραίτητο να κλείνουν λόγω χειμώνα. Θα αναπτύσσονταν νέες δραστηριότητες στο νησί και η ζωή θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα για τους νέους και όχι μόνο…
Τέλος, η ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά το νησί μας. Θα μπορούσαν να γίνουν πολλές και μεγάλες συνεταιριστικές οργανώσεις που να προωθούν τα τοπικά προϊόντα. Πάντα με την βοήθεια της Ευρωπαϊκής ένωσης.
Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέες καλλιέργειες και νέοι τρόποι καλλιέργειας ή να βελτιωθούν οι ήδη υπάρχουσες. Θα μπορούσαν τα προϊόντα να παράγονται και να διαλέγονται τα πρώτης ποιότητας ώστε να εξάγονται από το νησί. Γεγονός που θα απέφερε ένα μεγάλο έσοδο στο νησί μας και θα ήταν μια τονωτική ένεση για τους αγρότες που δύσκολα τα βγάζουν πέρα.
Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Κάρπαθος μπορεί ναι μεν να βασίζεται στον τουρισμό δεν παύουν όμως να υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι ώστε να «ξυπνήσει» το νησί. Το σημαντικό που θα πρέπει να κάνει είναι να δώσει ώθηση στον χειμερινό τουρισμό, στην εγκατάσταση κάποιας σχολής ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης και τέλος στην ανάπτυξη της γεωργίας και κτηνοτροφίας.
